"

29 Mar 2014

Dikiş dikmenin şahsıma kattıkları....

                                                                 Ne keyifli işmiş meğer dikiş dikmek...Şahsıma kattıkları da cabası.Yoğun ,hareketli, dinlencesiz gün içinde nasıl oluyor da dikiş dikebiliyorum beni bile şaşırtan macera.Macera diyorum çünkü maceradır aslında dikiş dikmek..İlk önce hayal kurmayı gerektirir.Son beş yıldır hayal kuramamaktan şikayet eden ben, bu sıkıntımı da dikiş dikerek çözmüş bulunmaktayım.Modayı takip etmenizi sağlar dikiş dikmek.Uzak kalamazsınız modadan.Hayalinizde canlanan bir tasarım ya da dergide gördüğünüz şahane bir model uzunca hayal kumanıza olanak sağlar..Sonra beceriler konuşmaya başlar.Kalıplar çıkar ,bazen tamamen özgün tasarımlar  (kalıpsız falan)..Benim dikiş makinamla buluşmam genelde dinlenme vakitlerimi içerir.Bacaklarımı uzatıp dinlenmektense dikiş dikmeyi tercih ederim.Sanırım zihnen dinleniyorum.                       Ünlü markaların tasarımlarını görüyor ve " hahaaaa ben dikerim ki bunu" diyebiliyorum.Komik geliyor bazen,ne yani bu fiyata mı satıyorlar deyip şaşırıyorum.Basiretimi açtı bir de.Dikiş kusurlarını acayip görmeye başladım.Mağaza gezerken yamuk yumuk etek baskılarının fütursuzca sergileniyor olması kızdırıyor artık beni..Böyle de dikilmez ki canım,dikilse de satılmaz.Ama naparsın,dikiş dikmeyen onlarca insan var.Eskiden her evde bir dikiş makinası mutlaka olurmuş.Örneğin ben lisede ev ekonomisi dersinde farklı teğel yöntemlerini ,örgü yapmayı,tığ işi falan öğrenmiştim.Ya şimdi??Maalesef  günümüzde söküğünü dik deseler zorlanacak durumdalar..Bunun üzerine konuşulduğundaysa "amaaan canım para kazanayım alırım,dikişe ne gerek var" diyenlerini de duyuyorum ama dikiş dikmenin manevi faydalarndan haberleri olmadığından bu söylemler...Hayatıma kattığı heyecanı bir bilseler..Hepsini giyemiyor olsam da istediğim modeli dikip dolabıma asabilmenin verdiği keyif..Tabi bu keyif giyince katlanıyor..Bazen dikiş makinamın başına geçmeyi,bir çocuğun misketleriyle oynamaya başlaması  gibi hissediyorum.O kadar heyecan verici..Evet efendim,dikiş dikmenin şahsıma kattığı güzelliklerden bu kadar bahsettikten sonra ben en iyisi dikiş dikmeye gideyim.Malum sona yaklaşmış bir etkinlik var.Kendik Dik blogunun heyecanlı çekirgeler etkinliği için diktiğim ikinci parçayı bitirmem gerekiyor.Herkese müthiş tasarımlar dilerim efendim hoşçakalınnn...)))


25 yorum:

  1. Sevgili Neslihan ne de güzel anlatmışsın. Sana bir şey sormak istiyorum şu bloguna koyduğun reklam için ne kadar miktar ödeme yapılıyor. Bu nu yapmak için neler yapıyorsun.? Cevaplayabilirsen çok sevinirim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım ben sana detaylı mail attım..))

      Sil
    2. Ama ben mailini alamadım ve ya göremedim. G mail adresimde senden gelen bir mail yok..:((

      Sil
    3. Benden gitti gözüküyor ama tekrar yolluyorum..??

      Sil
    4. Rica etsem bana da mail atar mısın Neslihancım?

      Sil
    5. ben de istiyorum o mailden lütfen. :)

      Sil
    6. Yeni gördüm çok pardon hemen geri dönüyorum::))

      Sil
  2. keyifle okudum çayımı içerken :)

    YanıtlaSil
  3. Çok güzel özetlemişsin. Özetlemişsin diyorum çünkü içinden daha fazlasının geçtiğini biliyorum. Dikiş dikmek güzeldir. Mutlu dikişler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten öyle::))Galiba tarif edilmez yaşanır...))

      Sil
  4. Çok güzel anlatmışsın :)
    Ama bende bilmeyenlerdenim tabi sen detaylı bildiğin için kolay kolay mağazalardaki kıyafetleri de beğenmezsin :)
    Aynı zamanda rahatlatır dikmek heralde beni yazmak rahatlattığı için diyorum bunu :)
    Neyse çok konuştum yine sevgilerimle :)

    YanıtlaSil
  5. Yok yok Şeyma cığım,ben de yeni öğrendim dikiş dikmeyi.))Senin zaten hayata karşı boşvermiş olmayan bir gençkız olduğun yazılarından çok belli.İlgiyle okuyorum canım benden de sevgilerr..))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim :)
      Nasıl mutlu oldum anlatamam kucak dolusu sevgiler :)

      Sil
  6. Hepimizin duygularını dile getirmişsiniz. Tüm hislerini bana da uyuyor, hatta ben hazırlanmam gereken bir Yds sınavı, bir Ales sınavı, vizelerim ve bitirme tezim olmasına rağmen kendimi dikiş makinesinin önünde buluyorum sürekli. Her dikişimde vicdan azabı çekiyorum ama yinede vazgeçemiyorum. Hastalık gibi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)))) Öyle gerçekten, bağımlılık oranı yüksek::))

      Sil
  7. Bende buna benzer bir yazının taslağını hazırlıyordum Pazartesi günü için. Nasılda isabet oldu. Benim arkadaşlarımda benimle alışverişe çıkmayı sevmez. Bu çok pahalı ben sana dikerim dediğim için :)) Hoş bir yazı olmuş gülümsettin beni :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biz dikişseverlerin duyguları hep aynı anlaşılan::)))

      Sil
  8. Neslihancim sanki tam benim duygularımı anlatmissin. Çok beğendim ve birkez daha iyi ki dikiyorum dedim eline diline sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten öyle Hande ciğim,maddi manevi kattıkları ne çokmuş..)))

      Sil
  9. Aman Allah'ım neredeyse %95 yazıyı sanki ben yazmışım... Bu kadar mı aynı olur duygu ve düşünceler... Farklı olan kısmıysa ben yorgun olduğumda dikiş dikemiyorum maalesef...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hepimizin duyguları aynı galiba..))Bu yüzden bu platformda toplanmış olmalıyız.Dikişi seviyoruuuzzz::))))

      Sil
  10. Altına imzamı atarım dedim okurken.
    Bak işte atıyorum!
    imza:
    irem sunar
    kendindik.com

    Sevgiler! :)))

    YanıtlaSil
  11. Harikasınız,benden de sevgiler...)))

    YanıtlaSil